Reiseskildring frå Tigarbyen

Det laut seg gjera at meg og Iren fekk oss ein tur te fedrelandets huvudstad. Det var inga tid å spille, så kvar ein tima vart utnyttja på beste moglege måte - og kva kan ein betre bruka tida till enn ein pust i bakken bak rådhuset i skumringå. Ein måteleg middag frå Fridays skulle fordøyas, og vaklevorne føter pleias.Me fekk og ta del i den spanande daglege sendiga av rikskanalens Sumarope. Dei små ljuskastarane på toppen av rådhuset blenkar så at ho Iren blei tvungen å bruka solbriller.

I storbyen fekk me ta i skode mykje som me ikkje plar få se i ei lita bygd som Sola/Sandnes. Dette veit me ikkje heilt kva var, og me bestemde oss for å ikkje undersøke saka nærare heller. Me nøgde oss me eit bilete...Medans Iren den neste dag vart att i draumarnas rike til langt ut på dagen, tok eg meg ein tur nordøve til den berykta Grünerløkka. Ein vellykka tur må eg seia, og nytt folk blei eg og kjende med, sjøl om visse av dei viste seg å ver vanskelegare å få i snakk enn andre.
Reklamane i dette området appellerte og spesielt til ein norske sjel som brukar mykje av tida si i utlendighet.

Og byens huvudstrøk var med og strauk under nasjonalkjenslene...
Ark Egertorget var ein sjølvklar stoppestad i reiseruta, og det vart tilbrakt mange timar blant desse velkjende logoar, fargar og bøker.

Ein vellykka tur vart avslutta med ei oppdaging av spelegruppa Lukas Kasha på John Dee. Me vart heilfrelste ved fysste trommeslag.

[Redaksjonen beklager alle feilskrivinger i nynorsken. Korrekturen var på ferie.]